DOWNLOAD PALAGIANG NOVENA KAY STO. TOMAS DE VILLANUEVA MP3

CLICK THE LINK BELOW AND DOWNLOAD THE MP3 FORMAT OF "PALAGIANG NOVENA KAY STO. TOMAS DE VILLANUEVA MP3".

http://www.4shared.com/mp3/Dvq9iQ2r/PALAGIANG_NOVENA_KAY_STO_TOMAS.html?

GAMITIN PO NATIN ITO PARA SA MGA MAYSAKIT. 

SA ATING IPOD, 

SA ATING SASAKYAN 

AT IBA PA, 

UPANG HIGIT NATING MADAMA ANG MGA BIYAYA NI HESUS SA BUHAY NI SANTO TOMAS DE VILLANUEVA. 

ALBAN BUTLERS ARTICLE ON SEPTEMER 18 - ST. THOMAS OF VILLANOVA.

September 18.—ST. THOMAS OF VILLANOVA.

ST. THOMAS, the glory of the Spanish Church in the sixteenth century, was born in 1488. 

A thirst for the science of the Saints led him to enter the house of the Austin Friars at Salamanca. 

Charles V. listened to him an oracle, and appointed him Archbishop of Valencia. 

On being led to his throne in church, he pushed the silken cushions aside, and with tears kissed the ground. 

His first visit was to the prison; the sum with which the chapter presented him for his palace was devoted to the public hospital. As a child he had given his meal to the poor, and two thirds of his episcopal revenues were now annually spent in alms. He daily fed five hundred needy persons, brought up himself the orphans of the city, and sheltered the neglected foundlings with a mother's care. 

During his eleven years’ episcopate not one poor maiden was married without an alms from the Saint. Spurred by his example, the rich and the selfish became liberal and generous; 

and when, on the Nativity of Our Lady, 1555, St. Thomas came to die, he was well-nigh the only poor man in his see.

Reflection.—"Answer me, O sinner!" St. Thomas would say, "what can you purchase with your money better or more necessary than the redemption of your sins?"

Lives of the Saints, by Alban Butler, Benziger Bros. ed. [1894], at sacred-texts.com

BR. WYNCE REFLECTION:

Its na old story with a twist. Yan ang decription ko sa Alban Butler article na ito on the life of Santo Tomas de Villanueva. Maganda ang mga points na inilagay niya. Ngayon ko lang din nabasa. Sure na ilalagay ko ito sa talambuhay ni Santo Tomas. 

Unang napuna ko ay yung date kung saan niya inilagay ang article. Ito ang petsa ng lumang kapistahan ni Santo Tomas sa Santolan. Ito kasi ang blessing ng chapel ng Santolan. Ang September 18, kay Santo Tomas ang itinakdang petsa ni Papa Paulo V para sa kanyang memorial noong siya'y gawing beato. Kaya talagang kapistahan niya ito. Nabago na lamang ito noong gawin na siyang Santo at itinakda ang kapistahan niya tuwing Setyembre 22.

Ikalawa ay: 

A thirst for the science of the Saints led him to enter the house of the Augustinian Friars at Salamanca. 

Sa statement na ito sinasabing ang pagsasaliksik at paghahangad ni Santo Tomas ng karunungan ang naging sanhi ng kanyang pagkakatuklas sa Diyos. Ang salitang ginamit ni Alban ay pagkauhaw sa karunungan na naghatid sa kanya upang matuklasan ang Diyos. Ito naman talaga ang isa sa mga goals ng education. Nilalayon nitong hanapin ang Diyos. Yan ang nakita ni Santo Tomas sa kanyang quest for knowledge.

Ika-t'lo ay:

 On being led to his throne in church, he pushed the silken cushions aside, and with tears kissed the ground. 

Ang diskrisyon din ni Alban sa humility ni Santo Tomas noong siya'y itanghal na obispo ay bago sa aking patuloy na pagsasaliksik. Sinabi niya na humalik siya sa lupa. Tunay na tanda ng kanyang pagpapakumbaba sa bagong takda na kanyang haharapin sa buhay. Lingkod si Santo Tomas at dito niya ibig na umpisan ang kanyang serbisyo sa Diyos. May pusong mababang loob, mapagpakumbaba. Mainam na nakatapak sa lupa, upang madama ang mga karaniwang tao na kanyang paglilingkuran. Mabuting mababang loob, upang hindi maligaw sa patutunguhan ang kanyang pamumuno. 

Ang ika-apat:

During his eleven years’ episcopate not one poor maiden was married without an alms from the Saint. Spurred by his example, the rich and the selfish became liberal and generous; 

Ganun-ganun na lamang ang pagmamahal ni Santo Tomas sa kababaihan kaya ibig niyang itaas ang kalidad ng kanilang estado sa buhay. Problema ang dote noong panahong iyon lalo na sa mga mahihirap. Kaya naman ang bulsa ni Santo Tomas ay maagap sa mga mahihirap na kababaihan upang bayaran ang dote sa kasal. Sabi nga ni Alban, sa loob ng 11 taong paglilingkod bilang Arsobispo, walang sinomang mahirap na dalaga ang ikakasal na walang dote. Ginawa naman nitong kanyang halimbawa ang mga mayayaman at maramot sa lipunan na magbalik-loob. Unti-unti silang naging bukas at bukas-palad.

Tunay na maraming mabubuting birtud na matututunan tayo kay Santo Tomas de Villanueva. Patuloy nawa nating pag-aralan ang kanyang mga halimbawa. Isang buhay na daan patungo sa kalangitan.

Amen.

Br. Winston S. Victorino

2012

MGA BIYAYA AT HIMALA NG BAGONG NOVENA

BIYAYA:

Ang pagkaka-imprenta ng Palagiang Novena para kay Santo Tomas de Villanueva ay isang biyaya para sa akin. Tapat kong aaminin sa lahat, kahit na marami ang nagpaparatang sa akin ng kanilang mga palagay sa aking ugali -- ang katotohanan, wala akong plano sa aking mga susunod na hakbang. Ang nobena ay hindi sa hinagap ng kaisipan ko na mabubuo. Nag-umpisa lamang naman talaga ang lahat sa aking debosyon kay Santo Tomas de Villanueva. Sa aking interes na magsaliksik sa buhay niya. Sa pagkokolekta ng mga larawan niya sa sining. Sa pagkukwento ng buhay niya sa aking mga kamag-anak at mga kaibigan. 

Taong 2007, papasok ako sa trabaho sa Antipolo, anu't bumabalong sa aking kaisipan ang mga panalangin para kay Santo Tomas de Villanueva. Nang marating ko ang opisina at mabuksan ko ang kompyuter, agad kong sinimulang isulat ang mga salita na siyang naging kasalukuyang Novena kay Santo Tomas de Villanueva. Una itong ginamit bilang panalangin sa purok sa 9 na gabing prusisyon patungo sa kapistahan ni Santo Tomas. Sumunod, ginamit din ito sa 9 na araw na nobena patungo sa ika 55 Anibersaryo ng Pagkakatatag ng Parokya. Sa paglipas ng mga panahon, unti-unti ko itong inayos at dinagdagan ng mga panalangin.

Lumipas ang mga taon, at ito'y nakatambak lamang sa memorya ng aking kompyuter. Muli, wala akong plano, hindi ko naisip na magkakaroon ito ng pagkakataon na ma-imprenta. Basta ang sa akin, ginawa ko ito para kay Santo Tomas.

Nobyembre 2010, sa isang pulong sa simbahan, ibinilin sa akin ni Father Ramil na ipasa ko sa kanyang email ang soft copy ng nobena. Naipakita ko na sa kanya ito at nabanggit niya na ikukuha ng lagda sa simbahan, ngunit sa kasaraduhan ng isip ko sa magiging kalalabasan nito, ay 'di ko inisip kung papaano kapag nalagdaan na ang nobena? Ang akin, noong panahong iyon, ay ipasa lamang sa kanya ang soft copy.


Enero 25, 2011, nilagdaan nga ng Apostolic Administrator ng Diocese of Pasig, ang Lubhang Kagalang-galang, Gaudencio Cardinal Rosales D.D. ang Imprimatur ng nobena.

Ang pambihirang biyaya ay kung papaano ito na ipa-emprenta sa loob lamang ng isang buwan? Wala akong pera! Wala akong plano. Lahat ay ipinaubaya ko na lang kay Santo Tomas de Villanueva. Naalala ko ang payo sa akin ni Sis. Linda Espiritu, "edi mamalimos ka", "di ba ganyan si Tomas?". At ganun nga ang ginawa ko. Lumapit ako sa mga kamag-anak at sa iba't-ibang tao para sa kagandahang loob nila kay Santo Tomas de Villanueva ang nakalimutang santo ng Santa Iglesia na ngayon ay gagawan namin ng nobena.


Pebrero 25, 2011, ginanap ang Novena Launching sa Parokya ng Santo Tomas de Villanueva Parish sa Santolan. Naideliver ang mga kopya ng Novena noong Pebrero 24, 2011, ganap na ika-9:30pm. Mabilis ang lahat at tila ba ginagabayan sa itaas. "Salamat Santo Tomas de Villanueva", yan na lamang ang nasambit ko sa kanya.

HIMALA:


May ilang himala ang aking naipon kaugnay nang paggamit ng bagong nobena kay Santo Tomas de Villanueva, narito po ang mga iyon:


1. Taong 2010 nang matapos ko ang final edition ng bagong nobena bago ang nobenario ni Santo Tomas, buwan ng Setyembre. Agad ko naman itong ipinaskil sa aking blog site na SANTO TOMAS DE VILLANUEVA, OSA. Setyembre 21, 2010, bago ako umuwi mula sa trabaho, nabasa ko ang message sa akin ni Ginoong Art Bautista:

Napaiyak ako nang mabasa ko ito. Isang tugon sa loob ng 3 araw niyang paggamit ng nobena. Para sa akin ang pagtanggap ng himala ay bunga ng kanilang pananampalataya sa Diyos sa tulong ng panalangin ni Santo Tomas de Villanueva, ngunit instrumento nila ang bagong nobena at dininig sila ng Panginoon. Ganun-ganun na lamang ang aking kasiyahan nang mabalitaan iyon. Muli, hindi ko inisip na aabot sa pag-ka-imprenta ang nobena. Ang kagalakan ko aya sapat na noong mabasa ko ang mensahe na iyon. Muli nasabi ko, Salamat Santo Tomas de Villanueva. 

2. Mayroon naman akong kaibigan na inabutan ko ng kopya ng nobena. Kinabukasan naisugod ang kanyang lola sa pagamutan at natagpuan na may blood clotting ito sa ugat patungo sa utak. Ang mabigat, sinabihan sila ng doktor na maaaring hindi matagmpay ang operasyon at maging gulay ang matanda. Sa loob ng isang Linggong nasa ospital sila, ginamit ng kaibigan ko ang nobena. Inilapit niya kay Santo Tomas ang kagalingan ng kanyang lola. Naging matagumpay ang operasyon at hindi naging gulay ang lola niya. Hanggang ngayon ay nakalalakad ito ng maayos. Sinabi niya sa akin na si Santo Tomas ang nagpagaling sa lola niya. Wala daw siyang dinadasal kundi ang nobena sa harap ng kama ng kanyang lola. Para sa akin, naging instrumento nanaman ang mga panalangin sa bagong nobena, ngayon naman para sa kagalingan ng isang maykaramdaman.

3. Ibinigay ko sa isa ko pang kaibigan ang kopya ng bagong nobena. Ang totoo sabi niya sa akin, mula nang matanggap niya ito, hindi niya ito ginamit. Ngunit matapos ang ilang buwan, dumating ang malaking problema sa kanyang buhay. May mga taong humiram ng kanyang salapi ngunit lubha niyang ikinatakot ang sabay-sabay na hindi pagbabayad ng mga ito. Oo nga naman, posibleng hindi na sila magbayad at takbuhan na lamang siya. Nasabi niya sa akin ang problema niyang ito at ipinayo ko sa kanya na dasalin ang bagong nobena ni Santo Tomas de Villanueva. Inamin nga niya sa akin na ito'y binale wala lamang niya ngunit matapos niyang gamitin lahat ng mga may utang sa kanya ay nagbalik sa kanya at nagbayad. Itinuturo niyang dahilan si Santo Tomas de Villanueva.

Nawa tulad nila ay matutunan din nating dasalin ang mga panalangin kay Santo Tomas de Villanueva at matamasa ang bisa nito.

Sa patuloy kong pagsasaliksik at pagninilay sa buhay ni Santo Tomas de Villanueva, nakadaupang-palad ko ang larawang ito na sa halos 10 taong pagtitipon ko ng mga larawan ay 'di ko nakita. Noong Enero 11, 2012, ng gabi sa aking kwarto, habang nag-i-internet, lumabas sa aking paghahanap ang pambihirang larawan sa itaas. 

ANG LARAWAN:

Ito ay tumatalakay sa paglala ng karamdaman ng isang babaeng 26 na taong gulang. Nagkaroon siya ng malubhang sugat sa binti at walang lunas na nagpahinto sa pagkabulok nito. Nagsanhi ang nabubulok na sugat na ito ng panghihina ng katawan at patutungo sa kanyang kamatayan. 

Sa larawan matatagpuan ang mga taong nakatalikod sa babaeng nararatay sa kanyang kamatayan. Ang paglisan ay larawan ng kawalan ng pag-asa sa lunas para sa may karamdaman. 

Tingin ko, pari ang nakatalikod na may hawak na sulo sa larawan. Kapuna-puna ang tila abitong damit niya. Maaaring napahiran na niya ng Santo Olyo ang babae bago pumanaw sa mundong ito. Papalabas na siya ng silid dala ang ilawan na siyang matandang palatandaan ng kamatayan. Ngunit hindi pa talagang tuluyang nakalalabas ang liwanag niya, nasa bungad pa lamang siya ng pinto. Para sa akin ito'y simbolo ng nalalabing pag-asa na makikita natin sa mga deboto ni Santo Tomas de Villanueva sa piling ng babaeng may karamdaman. 

Kapuna-puna din ang dalawa pang karakter sa larawan na nakatalikod habang ang isa ay tila nagdarasal. Wala na rin silang pag-asa na may lunas pa o maaaring inihahabilin na nila sa Panginoon ang maysakit. 

Sa kabila ng pagtalikod ng iba, mapupuna din natin sa larawan ang pananatili ng mga nagmamalasakit. Maaaring kamag-anak sila, maaring kaibigan at posibleng sila ay deboto ni Santo Tomas de Villanueva. Sapagkat ito ang dala-dala nilang lunas sa maysakit. Mababanaan sa larawan ang babaeng may hawak na isang laket na may larawan at relikiya ni Santo Tomas de Villanueva. Ginalusan ang pisngi ng maysakit ng laket at sa paglalapit ng larawan at relikiya sa kanya agad na gumaling ang babaeng sanay dadatnan na ng kamatayan. 

Sa gawing itaas ng larawan makikita ang pagbuka ng langit at pagdungaw ni Santo Tomas de Villanueva na ang kanang kamay ay nasa anyo ng pagbabasbas. 

ARAL:

Ang larawang banal at relikiya ng mga banal ay mga Sakramental ng Santa Iglesya. Sa mga bagay na ito na pinabanal ng pagbabasbas ng Simbahan dumadaloy ang mga biyaya na nagmumula sa Diyos. Ang debosyon sa isang banal ay isa ring Sakramental at lagusan ng biyaya ng Diyos. Sa mga ito na inilapit sa taong may sakit naging posible ang lunas sa kabila ng paglala ng kondisyon ng maysakit na muntik pang magdala sa kanyang kamatayan.

Ang debosyon kay Santo Tomas de Villanueva ay isang mabisang ugnayan sa kagalingan ng katawan at kaluluwa. Noong nabubuhay pa si Santo Tomas de Villanueva, ito ang mga kagalingang dulot niya sa sinomang makasalamuha niya, ang kagalingan sa katawan at kaluluwa. Nagpahayag siya ng Salita ng Diyos na siya namang kagalingang pangkaluluwa na hatid niya sa mga Nuevos Cristianos at sa bawat mananampalataya sa kanyang panahon. 

Mapagmahal din naman siyang tunay sa mga maysakit. Ilang ulit natin mababasa sa kanyang tambuhay ang pagpapatayo niya ng mga pagamutan para sa iba't-ibang pangangailangan. Mapaghimala naman siyang tunay sapagakat sa pag-aantanda ng krus niya sa mga maysakit nakapagpapalakad siya ng pilay. Kaya malaki ang aking paniniwala na ang mga panalangin ni Santo Tomas de Villanueva ay makapangyarihan sa harapan ng Panginoon. Namuhay kasi siya ng malaking katapatan sa Salita ng Diyos at tunay na kabanalan. Kaya naman ngayon ang kanyang mga merito ay nagdudulot sa sinoman ng kagalingan pangkatawan at kaluluwa.

Santo Tomas de Villanueva, ipanalangin mo kami.

Ang Unang 14 na araw matapos hiranging Obispo ng Valentia si Santo Tomas de Villanueva

Enero 14, 1545 matapos na simulan ni Santo Tomas de Villanueva ang panunungkulan bilang Arsobispo ng Valentia, una sa lahat, agad-agad na ginawa niya, na bisitahin ang mga parokya ng kanyang Diyosesis. Tinatawag nating "Pastoral Visit", kapag ang obispo ay nagtutungo sa kanyang mga nasasakupan upang alamin ang kalalagayan nito. Hindi naging maganda ang resulta ng mga natagpuan niyang problema ng Diyosesis. Nakita ni Santo Tomas ang mga problema tulad ng mga isyu sa kaparian at sa liturhiya, at iba pa. Nasabi niya tuloy sa katulong na Obispo, Juan Segrian, na ang kanyang Diyosesis ay nasasadlak sa maraming problema. Ang pinaka malaking hakbang na ginawa ni Santo Tomas ay ang pagtataguyod ng Sinodo ng Valentia. Dito inayos niya ang mga nakitang kakulangan at kalabisan sa Diyosesis. 

Ating mapagtatanto na tunay ngang si Sto. Tomas ay REPORMISTA, yan ang isa sa mga bansag sa kanya. Hindi lahat nagustuhan ang mga pagbabago lalo na yung mga tinamaan ng sinisimulang pagsasaayos; pero pinanindigan ni Santo Tomas ang buyo ng Espiritu Santo ang daang patungo sa kaayusan at kabanalan. Mahalaga ang ginawa ni Santo Tomas na sa mahabang panahon na walang Obispo ang Valentia, pinadama agad niya ang presensya niya sa Diyosesis. Naging masipag siya at mapag-aruga. Hindi ako magtataka kung bakit tatawagin siyang Modelo ng mga Obispo. Hindi nga niya pangarap na maging obispo, at gusto niya na mababa ng pwesto, pero hindi niya dinaya ang sarili at ang Bayan ng Diyos. Sa panahong iyon ginampanan niya ang dapat niyang gawin bilang Ama ng Diyosesis ng Valentia. 

PAGNILAYAN NATIN ANG BAHAGING ITO NG BUHAY NI SANTO TOMAS DE VILLANUEVA AT TULARAN NATIN ANG MABUBUTI NIYANG HALIMBAWA.

ARTICLE ON THE WEB THAT STATES STO. TOMAS DE VILLANUEVA IS A CANDIDATE FOR THE NEXT TO BE DECLARED DOCTOR OF THE CHURCH.

Vatican Diary / A new doctor of the Church. And seventeen more on hold

The new one is Saint John of Avila, a great preacher and spiritual master of the sixteenth century. Another, Bernardino of Siena, is close to the goal. The candidates include six women
VATICAN CITY, August 21, 2011 – Saint John of Avila (1499-1569) will be the 34th doctor proclaimed by the Catholic Church, the first under the pontificate of Benedict XVI.

The pope made the announcement at the end of the Mass celebrated on the morning of Saturday, August 20, in the cathedral of Madrid, with the seminarians who had gone there for World Youth Day.

So the title of doctor of the Church has once again been assigned to a man, after being granted consecutively to the first three women in history to bear it: Paul VI invested Saint Teresa of Avila and Saint Catherine of Siena with it in 1970; John Paul II gave it to Saint Thérèse of Lisieux in 1997.

Currently, the practices regarding new doctors of the Church are being examined jointly by the congregation for the causes of saints and the congregation for the doctrine of the faith.

There is not much official information available on the subject. Some of it was provided by the Jesuit Giandomenico Mucci in the article "The title of doctor of the Church" published in the last issue of 1997 of "La Civiltà Cattolica."

In it, Mucci, building on theses formulated by the Franciscan Umberto Betti (made a cardinal by Benedict XVI in 2007, and deceased two years later), spoke out in favor of granting the title of doctor to martyrs as well, but not to popes.

"Because the title of doctor of the Church," he wrote, "is based specifically on the 'eminens doctrina,' it cannot be concealed under any gift of sanctity possessed by the candidate for the title of doctor. So even a martyr in whom the Church recognizes the 'eminens doctrina' (Ignatius, Irenaeus, Cyprian) can be elevated to the doctorate, despite the different historical practice."

However, "it seems problematic," Mucci then added, "to grant the title of doctor of the universal Church to a saint who was a Roman pontiff. In fact, the documents of his magisterium are authoritative not because of the 'eminens doctrina' possessed as a personal gift of grace, but by virtue of the office that constituted him supreme pastor and doctor of all the faithful."

In the same article, Mucci listed the saints and blesseds on the waiting list for the title of doctor.

Six of them are women: Saint Veronica Giuliani, Saint Hildegard of Bingen, Saint Gertrude of Helfta, Saint Bridget of Sweden, Saint Margaret Mary Alacoque, Blessed Julian of Norwich.

And twelve are men: in addition to Saint John of Avila, Saint Gregory of Narek, Saint John Bosco, Saints Cyril and Methodius, Saint Lorenzo Giustiniani, Saint Antonino of Florence, Saint Thomas of Villanova, Saint Ignatius of Loyola, Saint Vincent de Paul, Saint Louis-Marie Grignion de Montfort, Saint Bernardino of Siena.

The last of these – Mucci emphasized – is lacking "only the final act reserved for the Holy Father. Which has not come so far.


This article is found in the link below:
http://chiesa.espresso.repubblica.it/articolo/1349083?eng=y